Ман ҳатто намедонам, ки барои чӣ ба хари вай равған андохтааст. Зебоии сиёҳпӯст бо шавқу завқ минетча гирифт ва барои гирифтани он чизи зиёде вуҷуд дорад, дики марди сиёҳпӯст аз андозаи таъсирбахш аст. Ва ҳангоме ки ин дугона дики худро ба кисаи вай тела дод ва ӯро ба шибан оғоз кард, ман фаҳмидам, ки вақте ки бачаҳои сиёҳ фарт мекунанд, осоиштагии Худо вуҷуд надорад. Негр гирифт ва рост ба киска зебоӣ кард, аз афташ ӯ қарор кард, ки бисёр вақтхушӣ.
Раҳбар ӯро барои хидматрасонӣ бурд, аммо ӯ барои гирифтани фоҳишаҳо вақт надошт. Ва ёрдамчии хуб метавонад уро дар табъи бад гузорад? Хусусан аз он ки вай зебост ва худаш барои танаффус аз кор зид нест. Ман ҳам ӯро бо чангкашак ба кор мебарам. Ва махсусан бо шланг. )))